Een tijdje geleden heb ik in mijn omgeving eens gevraagd of er iemand nog een interessante vraag had waar ik op grijzematerie.jimdo.nl op in zou kunnen gaan en hopelijk een antwoord op geven. Daar kwam de vraag uit “wie heeft eigenlijk de bijbel geschreven?”. Een heel interessante, maar ook een beetje een gevaarlijke vraag. Maar ook een vraag die ik eerst even iets anders zou willen stellen. Zoals vrijwel iedereen zal weten is een belangrijk deel van de christelijke bijbel overgenomen van de heilige schrift van het joodse geloof, die door de meeste Christenen wordt aangeduid met de Torah. Maar in feite verwijst de naam Torah alleen naar de eerste vijf boeken: Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium. In het Hebreeuws, als ik het goed schrijf, Bereesjiet (Genesis), Sjemot (Exodus), Wajikra (Leviticus), Bemidbar (Numeri) en Dewariem (Deuteronomium). De Hebreeuwse bijbel bevat naast de Torah ook de Nevi’im (profeten en geschiedenis) en de Ketuvim (geschriften), en wordt ook wel aangeduid met TaNaKh (een acroniem van de eerste letters TNK). Hoewel er verschillen zijn tussen het oude testament in de bijbel en de TaNaKh, zijn de overeenkomsten zoveel groter dat een verhaal over hoe de (christelijke) bijbel tot stand is gekomen moet starten met een beschrijving van de geschiedenis van de TaNaKh. En omdat het jodendom en het christendom samen met de islam de drie grootste monotheïstische wereldreligies vormen, die allemaal hun oorsprong leggen bij het convenant dat Jahweh, God, danwel Allah sloot met Abraham, vind ik dat ik niet om de Qu’ran heen kan. Dus hier volgen drie verhalen/delen: 1 de TaNaKh, 2 de Bijbel en 3 de Qu’ran.

Voordat ik begin even een paar waarschuwingen:

• Er zullen veel namen in de verhalen voorkomen die op verschillende manieren geschreven (kunnen) worden. Het mooist zou natuurlijk zijn het weergeven van deze namen in de oorspronkelijke taal. Maar dat zou ook inhouden dat ik ze in een ander schrift moet schrijven (Hebreeuws, Arabisch, etc), waardoor het voor velen (inclusief mijzelf) onleesbaar zou worden. Ik heb dus voor een schrijfwijze gekozen in ons Nederlandse alfabet. De keuze voor een bepaalde schrijfwijze is vrij willekeurig gemaakt, vaak zonder goede onderbouwing.

• Voor alle drie de boeken zal ik proberen aan de hand van wat ik heb kunnen vinden aan gegevens op het internet, boeken, werk van wetenschappers, documentaires etc, de ontstaansgeschiedenis weer te geven. Soms betekent dat dat ik “witte vlekken” moet invullen, vaak betekent het dat ik een keuze of combinatie heb moeten maken uit verschillende bronnen en interpretaties. Ik zal proberen dat telkens eerlijk aan te geven.

• Voor alle drie de boeken zal het verhaal dat ik hier weergeef sterk afwijken of zelfs volkomen anders zijn dan het gangbare verhaal in de respectievelijke religies c.q. het religieuze dogma. Bij deze wil ik iedereen adviseren die gelooft in het religieuze dogma over ‘zijn’ of ‘haar’ heilige boek om mijn verhalen niet te lezen. Het is niet mijn bedoeling mensen van hun geloof te brengen of op tenen te trappen of tegen schenen te schoppen. Ik zal – voor de extra veiligheid – ieder van de drie verhalen beginnen met een beschrijving van het religieuze dogma over wie het betreffende heilige boek heeft geschreven en dan nogmaals waarschuwen dat degenen die dat verhaal geloven en niet willen dat het tegengesproken wordt, niet verder moeten lezen.

• Omdat het schrijven over religieuze thema’s, en zeker het afwijken van religieuze dogma’s, een gevaarlijke bezigheid kan zijn zal ik me hier en daar misschien overvloedig verontschuldigen en/of indekken. Mijn excuses daarvoor aan degenen die vinden dat dat nergens voor nodig zou moeten zijn.

Dat gezegd hebbende wordt het tijd om aan het eerste boek te beginnen: de TaNaKh…